Ανδρέας Ζούλας

Και ιδού γιατί:

Ο Οργανισμός αυτός ιδρύθηκε το μακρινό και πολλαπλώς «αρρωστημένο» 1998. Θυμίζω, προς θεμελίωση του χαρακτηρισμού, ότι τότε ήταν εν εξελίξει προς κορύφωση η μεγαλύτερη εξαπάτηση και κλοπή των οικονομιών παρασυρμένων «επενδυτών» με την «φούσκα του Χρηματιστηρίου» που κατά τις πιο επίσημες διαβεβαιώσεις «κάλπαζε» για να «πιάσει» και να «σπάσει» το όριο των 7.000 μονάδων… Δεν σημαίνει ότι εξ αυτού και μόνο ο νέος, τότε, Οργανισμός βαρυνόταν με … προπατορικό αμάρτημα των Πασοκικών κυβερνήσεων. Είμαι δε πρόθυμος να «ξεχάσω» και τα «βρεγμένα βαμβάκια» και τις σοδιές που υπήρχαν μόνο στα χαρτιά, της περιόδου 1982-1989… όταν εκείνοι που πριν λίγο φώναζαν «Έξω από την ΕΟΚ» και «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», έπρεπε ως υπηρεσιακοί παράγοντες να διαχειριστούν κοινοτικά κονδύλια… Επανερχόιμενοι στον ΟΠΕΚΕΠΕ λοιπόν, ο Οργανισμός ενεργοποιήθηκε το 2001, επί Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, πάντα, και συνέχισε να λειτουργεί με τροποποιητικούς νόμους της Κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Δεν θυμάμαι καμιά περίπτωση που να έχει ξεσηκωθεί ο σημερινός σάλος, από πραγματικά, αποκαλυφθέντα σκάνδαλα παροχών ενισχύσεων προς αγρότες και κτηνοτρόφους. Δεν θυμάμαι να ξέσπασε τέτοιος σάλος ούτε την περίοδο του Σύριζα, όταν το 2015 θεσπίσθηκε η καταβολή ενισχύσεων σε κτηνοτρόφους με βάση το αξίωμα «αλλού τα βοσκοτόπια – αλλού το ποίμνιο»…

Ο Οργανισμός λειτούργησε – με την δική του «κανονικότητα» - με όλες τις Κυβερνήσεις, κοινοβουλευτικές και υπηρεσιακές, με συμμετοχή όλου σχεδόν του φάσματος του πολιτικού κόσμου, με εξαίρεση το ΚΚΕ και την ακροδεξιά. Όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις «πέρασαν» από «κυβερνητικά εδώλια», και «επόπτευαν» τον Οργανισμό που διαχειριζόταν και διένειμε κατ’ έτος ένα ποσό περί τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ. Μεμονωμένες «φωνές» ή και «καταγγελίες» μπορεί να υπήρξαν κατά καιρούς, ποτέ όμως δεν έφθασαν στην ένταση των τελευταίων ημερών, μετά την παρέμβαση του «Κοινοτικού Εισαγγελέα».

Επί είκοσι πέντε χρόνια λειτουργούσε ο Οργανισμός αυτός χωρίς να προκληθεί ο σάλος των αποκαλύψεων που ξέσπασε τώρα. Αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε αυστηρότατος έλεγχος του «εποπτεύοντος» υπουργείου Γεωργίας και ότι όλα καλώς είχαν;; Ένας τέτοιος ισχυρισμός μάλλον θα ήταν το «συντομότερο ανέκδοτο»… Απόδειξη – αποθετική – ότι δεν έγινε ποτέ κανένας έλεγχος στο πώς δίδονταν τα χρήματα αυτά και ποιοι και πόσο νομίμως τα έπαιρναν, αποτελεί το γεγονός ότι το απίστευτο «διαχειριστικό όργιο» απεκαλύφθη όχι με δική μας κρατική παρέμβαση, αλλά με Κοινοτικό έλεγχο. Για να κινηθεί δε, ο Κοινοτικός έλεγχος, είναι προφανές ότι υπήρχαν ενδείξεις - πολλές - ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο ‘βασίλειο’ του ΟΠΕΚΕΠΕ», ενδείξεις που έφθασαν στις Βρυξέλλες και προκάλεσαν αντιδράσεις, οι οποίες δεν είχαν εκδηλωθεί από το υπουργείο Γεωργίας που κατά νόμο «εποπτεύει». Και αυτό όχι μόνο τώρα, αλλά από το 2001 μέχρι τώρα.

Δεν νοείται, λοιπόν, αντιπαράθεση, αλλά επιβάλλεται γενική περισυλλογή και συνολική προσπάθεια και δράση όλων των κομμάτων για να «διορθώσουμε τα χάλια μας». Γιατί, ας μη γελιόμαστε, κανένα κόμμα από αυτά που κυβέρνησαν δεν έκανε τον έλεγχο, που έπρεπε να κάνει.

Εδώ χρειάζεται, πραγματικά, μια διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή, η οποία με την βοήθεια εξειδικευμένου ερευνητικού οίκου, να προχωρήσει σε έναν εις βάθος έλεγχο των πεπραγμένων του διαχρονικώς ανέλεγκτου αυτού Οργανισμού. Χωρίς «αντιπολιτευτικές» κορώνες που μάλλον γελοιοποιούν τους καταγγέλλοντες, παρά εκθέτουν την Κυβέρνηση, που βεβαίως είναι και αυτή ήδη πολύ εκτεθειμένη. Εδώ χρειάζεται γενική, διακομματική ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ.

-Το ΠΑΣΟΚ είναι, κυριολεκτικά, το τελευταίο κόμμα που θα μπορούσε να ασκήσει κριτική στο θέμα των αγροτικών επιδοτήσεων , στις οποίες απλώς περιληπτικότατα προαναφέρθηκα. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν προέρχεται από «πολιτική παρθενογένεση». Είναι το κόμμα που κατασπατάλησε δισεκατομμύρια κοινοτικών πιστώσεων σε καταναλωτικές δαπάνες, χωρίς να επιχειρήσει τις επιβαλλόμενες μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας. Το να αποτολμά «κριτική» το ΠΑΣΟΚ και να ζητεί «διαφάνεια στο δημόσιο» είναι «θέατρο» που θα ζήλευε και ο … Ιονέσκο.

-Στον ΣΥΡΙΖΑ, (του Αλέξη, του Φάμελου, του Παππά, της Γεροβασίλη, του Χαρίση, της Αχτσιόγλου, του Τσακαλώτου) και μόνο η λέξη «βοσκοτόπια» που αναδύθηκε από τις σκανδαλώδεις διανομές χρημάτων μέσω του «Οργανισμού», θα έπρεπε να επιβάλλει «αιδήμονα σιγή». Επινόηση άλλωστε δική του ήταν – και θεσμοθέτηση – της «αρχής» ότι είναι δυνατή η ύπαρξη - κοινοτικώς «ενισχυομένων» - βοσκοτόπων χωρίς ποίμνιο… Η δε θεσμοθέτηση της «αρχής» αυτής έγινε σε χρόνο, κατά τον οποίο πρόεδρο της Βουλής είχαμε την εξέχουσα προσωπικότητα του κόμματος αυτού και σημερινή πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, κ. Κωνσταντοπούλου. Όλοι μαζί θεσμοθέτησαν, ουδείς διεχώρισε την θέση του, τότε.

Οι πάντες λοιπόν έχουν ευθύνη. Και τα κόμματα που έχουν ασκήσει εξουσία κυβερνητική, από το 2001 μέχρι τώρα, για την δράση τους στο θέμα αυτό, αλλά και τα κόμματα της «διαρκούς Αντιπολίτευσης» για την σιωπή τους ή την διαχρονικά υποτονική αντίδρασή τους… Και όπως είναι απολύτως φυσικό, οι περισσότερες ευθύνες καταλογίζονται στην Κυβέρνηση, στη θητεία της οποίας ξέσπασε το σκάνδαλο. Και ναι μεν η Κυβέρνηση αντιδρά τώρα και αντιδρά αποφασιστικά, αλλά οι, πιεστικές, επισημάνσεις των Βρυξελλών για ατασθαλίες είχαν γίνει από πέρυσι. Υπήρχε δηλαδή επαρκής χρόνος για μια πραγματικά εποπτική και ελεγκτική, κυρίως, παρέμβαση, πριν επέμβει ο «κοινοτικός Εισαγγελέας».

Είμαστε, ως χώρα, εκτεθειμένοι, γιατί, σε τελευταία και τελική ανάλυση δεν είμαστε εμείς που, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση ενεργήσαμε, αλλά είναι οι κοινοτικές υπηρεσίες, οι οποίες μετά από την τελική περυσινή ειδοποίηση, έσπασαν τώρα, εκείνες, το απόστημα.

Και όσον αφορά μεν στον συγκεκριμένο Οργανισμό, καλώς καταργήθηκε και το έργο του πέρασε στην ΑΑΔΕ. Αυτό όμως πρέπει να λογισθεί ως προσωρινή, μεταβατική λύση, γιατί η ΑΑΔΕ και αν ακόμη πιστοποιηθεί ως αρμόδια αρχή για το συγκεκριμένο έργο, δεν μπορεί να «αναλαμβάνει τα πάντα». Πρέπει να στηθεί νέος Οργανισμός, σε υγιείς βάσεις και με νομοθετημένο, αλλά και αυστηρότατα ασκούμενο, συνεχή έλεγχο, Ένας νέος Οργανισμός πλήρως εκσυγχρονισμένος, αρτιότατα στελεχωμένος και εξοπλισμένος και προ παντός, συνεχώς και σοβαρά, όχι εποπτευόμενος, αλλά ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ.

Προηγουμένως όμως είναι ανάγκη με επισταμένο, όπως προαναφέρεται, διακομματικό-κοινοβουλευτικό και επιστημονικά έλεγχο να «μετρηθεί» τι ακριβώς έχει γίνει και πώς διαχειρίστηκε τα κοινοτικά κονδύλια ο ΟΠΕΚΕΠΕ καθ’ όλη την διάρκεια της λειτουργίας του, από το 2001 μέχρι σήμερα. Σωστά επισημάνθηκε από κυβερνητικής πλευράς ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι, στον χώρο του, το «βαθύ κράτος». Είναι ανάγκη λοιπόν να διαπιστωθεί πόσο «βαθύ» είναι στον συγκεκριμένο χώρο. Αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε εκεί. Γιατί, φυσικά και δυστυχώς, το «βαθύ κράτος» δεν είχε «πλοκάμια» μόνο στον καταργηθέντα Οργανισμό. Η γενική κάθαρση που πρέπει να γίνει στον συγκεκριμένο χώρο, πρέπει να γίνει και σε άλλους χώρους του δημοσίου, στενού και ευρύτερου, τομέα, καθώς και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο ιδίως τώρα, στην αρχή μιας περιόδου που - κατά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και προγραμματισμούς - πρέπει και μπορεί να είναι μια εξαετία-βάση για την ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη και την γενικότερη ανέλιξη της κοινωνίας. Και φυσικά, για να αντιμετωπισθεί το «βαθύ κράτος» πρέπει να υπάρχει σταθερή πολιτική βούληση, συγκεκριμένο, κλιμακούμενο σε βάθος χρόνου, σχέδιο δράσης στο θεσμικό και διοικητικό επίπεδο, με απαραίτητη προϋπόθεση την ευρύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση.

Ας θέσει η Κυβέρνηση ένα τέτοιο ολοκληρωμένο πλαίσιο σε δημόσιο διάλογο, ώστε και τα πολιτικά κόμματα, αλλά και οι «φορείς», επιστημονικοί και κοινωνικοί, να εκφρασθούν και να λάβουν, τελικά, θέση στο κρίσιμο θέμα: Αντιμετωπίζουμε και πώς το «βαθύ κράτος»;