Όταν φτάνουν τα πλοία με τους ξένους στο Φάληρο

Θέλετε να δείτε το Φαληράκι αγνώριστο; Χωρίς την ήρεμη όψη του, τους λιγοστούς πρωινούς του περιπατητές και αυτούς που απολαμβάνουν τον δροσερό μπάτη στα παραλιακά του ζαχαροπλαστεία;

Πάρτε το τρένο, όταν πληροφορηθείτε ότι κάποιο ξένο υπερωκεάνιο με περιηγητές κατέπλευσε στα γαλανά νερά του, και κατεβείτε έως εκεί. Θα αντικρύσετε κάτι ξεχωριστό, μια πραγματική αναστάτωση, ένα κομμάτι διαφορετικής κοσμοπολίτικης ζωής...

Μεμιάς όλη η γνώριμη γαλήνη εξαφανίζεται, Η εξέδρα και ο παράλιος χώρος γεμίζει από ξένο κόσμο που φτάνει από μακρινές χώρες, μεταφέροντας διαφορετικούς παλμούς.
Γυναίκες, άνδρες, περιηγητές όλων των φυλών, με τα ελαφρά τους ντυσίματα και τις μικρές φωτογραφικές τους μηχανές πηγαινοέρχονται στους γύρω χώρους.

Τελωνειακοί, αστυνομικοί της υπηρεσίας των διαβατηρίων και του τουρισμού, ακόμα και ναύτες με τις ωραίες τους στολές θεωρούν διαβατήρια, ελέγχουν αποσκευές, φροντίζουν για την τάξη και δίνουν στο Φαληράκι μια διαφορετική εικόνα.



***

Βέβαια όλα αυτά τα παραπάνω αποτελούν μια πολύ θεωρητική εικόνα ευσεβών πόθων. Η εικόνα που θα θέλαμε να βγει προς τα έξω.

Ας δούμε όμως μια πιο ρεαλιστική εικόνα:

Τι γίνεται; Μόνον συνωστισμός. Μαζεύονται στην παραλία δεκάδες άνθρωποί, συγγενείς ή φίλοι των ταξιδιωτών, περίεργοι, μικροπωλητές, ταξιτζήδες και ότι σάρα και μάρα βάζει ο ανθρώπινος νους. Όταν αρχίζουν σιγά-σιγά να φτάνουν οι βάρκες με τους ταξιδευτές και τα μπαγκάζια τους αρχίζει ένα ανήλεο ανθρωποκυνηγητό!

Οι στρατάρχες διερμηνείς με το γαλάζιο περιβραχιόνιο, οι ταξίαρχοι υπάλληλοι των ταξιδιωτικών γραφείων με την κονκάρδα στη μπουτονιέρα, οι ναύαρχοι των ξενοδοχείων με τον κατεβαστό γείσου του πηλικίου των, και τα μεγάλα γράμματα στην κορδέλα τους οι λεγεώνες των ιπποτών αχθοφόρων με τους τενεκεδένιους μεγαλόσταυρους των αριθμών των μητρώων τους. Και τόσοι άλλοι σχετικοί και άσχετοι...

Τα τρία τέταρτα των αλλοφύλων που συμμετέχουν στο γιουρούσι αυτό είναι ασύδοτοι. Αυτοί δεν έχουν άδεια του λιμεναρχείου. Έχουν όμως και αυτοί παράσημα. Έχουν περιβραχιόνια, κονκάρδες, κορδέλες στο καπέλο, τενεκέ επί του στήθους. Είναι πιστοποιητικά ελευθέρας κυκλοφορίας...


-Μιρέϊγ, οτέλ Μιρέϊγ. Λέ Λυκαμπέτ, γκράντ οτέλ ντέ Λυκαμπέτ. Έξω. Για έξω! Μουσιού βαλίτζ! Κάμπιο! Μονναί! Μονναί! Σαν γκουαντάνιο μουσιού! Ούν φράγκ τρέ δράχμ.
Οι τουρίστες δεν πιστεύουν στα μάτια τους αυτό που βιώνουν. Αν και θα έπρεπε! Ήδη στο κατάστρωμα του πλοίου με τις βάρκες να πλησιάζουν θα έπρεπε να υποπτευθούν τι τους περιμένει, με τους βαρκάρηδες να τους ¨επιτίθενται¨ με τις αγριοφωνάρες τους :

«Ο Σπληνάντερος εδώώώ… Ο Κάβουρας εδώώώ…»

(βασισμένο σε ρεπορτάζ των εφημερίδων ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ και ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ)
Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς